پوشش نازک زبان:

در واقع به این نوع پوشش، پوشش شفاف زبان  نیز گفته میشود که بدنه زبان شخص به راحتی قابل دیدن میباشد.

 این نوع پوشش زبان در افراد سالم قابل مشاهده است که نشان دهنده تولید بخارات و کارکردطبیعی معده میباشد،یا نشان دهنده بیماری خفیف با منشا خارجی میباشد که عامل آسیب رسان بیرونی و سطحی میباشد.

پوشش ضخیم زبان:

این نوع پوشش که پوشش غیر شفاف  زبان نام دارد و بدنه زبان بیمار توسط پزشک قابل تشخیص نمیباشد.

 این نوع پوشش نشان دهنده ورود عامل بیماری زا به داخل بدن و یا نشان دهنده رطوبت داخلی  و بلغم میباشد و همچنین ممکن است بعلت حبس غذا و گرمای داخلی باشد.

پوشش مرطوب زبان:

 همانطور که در جلسات قبلی بیان کردیم در این نوع پوشش زبان خشک و خیس نمیباشد.

این نوع پوشش ممکن است در افراد سالم نیز دیده شود که نشان دهنده رطوبت بالای بدن میباشد که عامل بیماریزا به مایعات بدن آسیبی نزده است.

پوشش لغزنده زبان:

در این نوع پوشش زبان بسیار آبکی و خیس میباشد.

این نوع پوشش نشان دهنده سردی و رطوبت و حبس بلغم  دربدن میباشد.


پوشش خشک زبان:

 در این نوع پوشش زبان خشک و دارای شکاف با مقدار کمی رطوبت میباشد.
 این نوع پوشش نشان دهنده اسیب به مایعات بدن میباشد که ممکن است این خشکی به چند دلیل  بوجود آید:

اگر زبان قرمز با پوشش چرب و خشک باشد نشان دهنده وجود گرمای زیاد است که باعث اسیب به مایعات بدن شده و رطوبت بدن را خشک کرده است.

اگر پوشش زبان سفید،چرب و خشک باشد نشان دهنده انسداد و بسته شدن مسیر به وسیله رطوبت میباشد که باعث شده مایعات بدن بسمت بالا جریان نداشته باشند.

اگر پوشش زبان زبر و ناهموار باشد نشان دهنده شرایط بحرانی و زیادی گرماست که به مایعات بدن آسیب زده است.

پوشش چرب زبان:

در این نوع پوشش دانه های ریز و متراکم چسبیده به سطح زبان که به سختی میتوان آنها را جدا کرد که این دانه هادر وسط زبان ضخیم ودر کناره های زبان نازک هستند.

 این نوع پوشش بعلت حبس بلغم و تجمع داخلی رطوبت یا حبس غذا در بدن ایجاد میشود که نشان دهنده کمبود گرما و کمبودانرژی فردمیباشد.

اگر  زبان قرمز کمرنگ با پوشش چرب و نازک باشد نشان دهنده حبس غذا و یا ضعف طحال میباشد که باعث ایجاد رطوبت و انسداد جریان انرژی میشود.

اگر زبان قرمز کمرنگ با پوشش چرب و لغزنده باشد نشان دهنده نشان دهنده تجمع داخلی بلغم وسردی  است که باعث انسداد نیروی حیاتی میشود.

پوشش زبان بشکل ماست دلمه شده:

این نوع پوشش زبان دارای دانه های بزرگ و شل هستند که میتوان به راحتی آنها را جدا کرد که در وسط وکناره های زبان ضخیم هستند.

این نوع پوشش بمعنی آبسه داخلی و نشان دهنده گرمای شدید و فراوان و یا تجمع داخلی سموم بیماریزا میباشد.

پوشش کپکی زبان:

در این نوع پوشش خال خوردگی هایی مانند کپک به شکل ماست دلمه شده روی تمامی سطح زبان و حتی زیر زبان و یا دیگر قسمت های حفره دهانی وجود دارد که به آن پوشش کپکی،ماستی میگویند.
این نوع پوشش را  میتوان براحتی  پاک کرد ولی بسرعت جایگزین میشود که ناحیه پاک شده زبان بشکل ورقه ورقه و فاقد پوشش نشان داده میشود.

این نوع پوشش نشان دهنده کمبود انرژی حیاتی فرد میباشد.

پوشش ورقه شده:

این نوع پوشش زبان هموار نیست و زبان در قسمتی از آن یا بطور کامل پوست کنده شده است و در قسمتی که فاقد پوشش است دانه های ریز خزمانند وجود دارد که پوشش ورقه ورقه نام دارد.

این نوع پوشش نشان دهنده  کمی نیرو وقوا ،تحلیل وضعف  معده و کمبود خون است و در واقع نشان دهنده ضعف عمومی بدن میباشد.

اگر زبان قرمز پررنگ و بدون پوشش و سطح زبان هموار باشد این مورد شدیدترین نوع پوشش ورقه شده است که زبان شیشه آئینه نام دارد.

این نوع پوشش بمعنی تحلیل شدید و سردی معده میباشد.

در این نوع پوشش ممکن است زبان در قسمت هایی که فاقد پوشش میباشد دارای لبه های برآمده با حدود کاملا مشخص باشد که جایگاه آن روی زبان تغییر میکند و به آن زبان جغرافیایی میگویند.

این حالت به معنی ضعف طحال و ضعف معده وکمبود انرژی میباشد.

پوشش کامل زبان:

این نوع پوشش بر روی تمام سطح زبان پراکنده شده است ودر شرایط بیماری و انتشار عامل بیماریزا دیده میشود.

این نوع پوشش بعلت رطوبت داخلی و بلغم بوجود میاید..
.

پوشش ناحیه ای زبان:

این نوع پوشش فقط در قسمت خاصی از زبان وجود دارد که پراکندگی این پوشش در هر قسمت از زبان بیانگر بیماری در اعضا داخلی مربوط به آن است.

به طور مثال پوشش زبان روی سمت چپ یاراست نشانگر مشکلات کبد و کیسه صفرا میباشد.

پوشش واقعی یا کاذب زبان:

پوشش واقعی زبان همانطور که قبلا توضیح داده شد به سطح زبان چسبیده و جدا کردن آن سخت است اما پوشش کاذب زبان به راحتی پاک میشود و روی سطح زبان شناور است.

پوشش کاذب زمانی تشکیل میشود که معده فرد قادر به تشکیل پوشش جدید نیست.

 پوشش واقعی زبان بدلیل صعود بخارات معده و رطوبت  بسمت بالا ایجاد میشود.


رنگ پوشش زبان:

پوشش سفید رنگ زبان:

ممکن است که پوشش سفید زبان ضخیم یا نازک باشد.
که در لایه سفید نازک،زبان بیمار توسط پزشک قابل دیدن میباشد.
اما در پوشش سفید رنگ و ضخیم زبان علاوه براینکه یک لایه نسبتا نازک بر روی نوک زبان قرار دارد،یک لایه ضخیم روی مرکز و ریشه زبان قرار دارد که پزشک قادر به دیدن بدنه زبان نمیباشد.

این نوع پوشش زبان بطور کلی نشان دهنده سرمای خارجی و رطوبت میباشد.

پوشش زرد زبان:

این نوع پوشش را میتوان به انواع زیر  تقسیم کرد:

پوشش زرد کمرنگ
پوشش زرد پررنگ
پوشش زرد مایل به قهوه ای

این نوع پوششها بمعنی وجود گرما و عامل داخلی میباشد.

پوشش زرد کمرنگ نشان دهنده گرمای خارجی خفیف میباشد.

پوشش زرد پررنگ نشان دهنده گرمای شدید است.

پوشش زرد مایل به قهوه ای نشان دهنده گرمای بسیار شدید است که به مایعات بدن آسیب رسانده و در نهایت باعث ایجاد خشکی شده که در این نوع پوشش باید اختلالات روده بزرگ و کوچک،مثانه،کیسه صفرا و معده را مورد بررسی قرار دهید.

پوشش خاکستری_سیاه زبان:

این نوع پوشش احتمالا از پوشش سفید یا زرد به این رنگ تبدیل شده است.که البته این تغییر رنگ و مرطوب و خشک بودن زبان کلید تشخیص گرما از سرما میباشد.

این نوع پوشش اغلب به معنی وجود گرمای بسیار شدید میباشد.

 پوشش خاکستری_سیاه زبان در حالتهای مختلف:

اگر پوشش زبان خاکستری_سیاه ومرطوب باشد به احتمال زیاد این پوشش در ابتدا سفید بوده که نشان دهنده تجمع داخلی سرما و رطوبت میباشد.

اگر پوشش زبان خاکستری_سیاه و خشک باشد به احتمال زیاد این پوشش در ابتدا زرد بوده که نشان دهنده گرمای بسیار زیاد است که به مایعات بدن آسیب رسانده که ایجاد خشکی کرده، این مورد در بیماریهای تب دار یا بیش فعالی بعلت کمبود سردی و گرمای داخلی بوجود می آید.

اگر پوشش زبان زرد،چرب و خاکستری_سیاه باشد نشان دهنده گرمای مرطوب طولانی مدت است.

اگر پوشش زبان به رنگ سیاه ذغالی و خشک باشد و خود زبان خشک بهمراه شکاف و خار باشد نشان دهنده گرمای شدید است که باعث تحلیل مایعات بدن شده است.


اگر پوشش زبان ترکیبی از زرد،قرمز و سیاه و شبیه سس کپک زده باشد نشان دهنده حبس غذا و رطوبت آلوده در قسمت معده و روده میباشد که تبدیل به گرما شده و به نوبه خود آلودگی را تبخیر نموده و آنرا به سطح زبان کشانده است.